Czym jest migrena oczna? Objawy migreny ocznej i przebieg

12.06.202422.08.2024 | przez dlviadmn

Migrena oczna to określenie potoczne, zwykle stosowane w odniesieniu do dwóch rodzajów migren z zaburzeniami widzenia — z aurą oraz siatkówkowej. W obu przypadkach objawy są zbliżone, ale przy migrenie siatkówkowej dotyczą jednego oka. Silne bóle głowy z towarzyszącymi dolegliwościami utrudniają codzienne funkcjonowanie. Zobacz, jakie mogą być przyczyny migreny ocznej i dowiedz się, jak wygląda przebieg jej leczenia. 

Migrena oczna przyczyny — co powoduje chorobę?

Jedną z najczęściej przyjmowanych obecnie hipotez, które próbują wyjaśnić mechanizm pojawiania się migreny ocznej, jest koncepcja o nieprawidłowej funkcji niektórych komórek w pniu mózgu. 

To one są najczęściej określane przez specjalistów jako „rozrusznik migreny”. Mają obniżony próg pobudliwości i w momencie, kiedy zaczynają wysyłać nieprawidłowe sygnały do nerwu trójdzielnego (określane jako „neuromediatory bólu), on przekazuje je dalej — już do naczyń mózgowych. Ta reakcja wywołuje rozwój jałowego stanu zapalnego wokół naczynia mózgowego, które zaczyna tętnić i pulsować, wywołując silny, zwykle występujący po jednej stronie głowy, charakterystyczny dla migreny ból. Warto jednak zwrócić uwagę, że przyczyny tej choroby są bardzo złożone i badaczom trudno jest jednoznacznie stwierdzić, co ją wywołuje. 

Wśród czynników sprzyjających atakom migreny wymienia się: 

• uwarunkowania genetyczne, 
• przewlekły stres i zmęczenie,
• niezdrowy styl życia — niewłaściwie zbilansowana pod kątem składników odżywczych dieta, przewaga niektórych produktów w jadłospisie (żółty ser, czerwone wino, owoce morza, niektóre ryby, słodycze, ostre przyprawy, wysoko przetworzona żywność), brak ruchu,
• zmiany lub zaburzenia hormonalne, które mają wpływ na poziom serotoniny w organizmie. 

Jakie są objawy migreny ocznej? 

Migrenę uważa się za tak zwany pierwotny ból głowy, który nie został wywołany innymi towarzyszącymi schorzeniami. Określenie „migrena oczna” zwykle jest stosowane w odniesieniu do migreny z aurą i migreny siatkówkowej — objawy obu rodzajów łączą się ściśle z narządem wzroku i dysfunkcją widzenia. Pierwszy typ migreny charakteryzuje się złożonym, nawracającym bólem głowy, który jest poprzedzony fazą różnych zaburzeń neurologicznych (określanych mianem aury).

Aura cechuje się:

• światłowstrętem, 
• niewrażliwością albo nadwrażliwością na dotyk, 
• mroczkami i błyskami świetlnymi,
• zaburzeniami perspektywy, 
• zmianami w postrzeganiu kształtów różnych przedmiotów, 
• pojawieniem się specyficznych kształtów w polu widzenia (np. migoczącego, kontrastowego zygzaka — z ciemnym środkiem i jasnymi brzegami). 

Szacuje się, że objawy tego typu trwają zazwyczaj od 5 minut do godziny. 

W przypadku migreny siatkówkowej specyfika jest bardzo zbliżona — oprócz wyżej wymienionych objawów mogą pojawić się nudności, wymioty, a nawet omdlenia. Dolegliwości związane z migreną siatkówkową skupiają się tylko wokół jednego oka — potrafią być jednak zdecydowanie bardziej dotkliwe. Może pojawić się częściowa albo całkowita utrata zdolności widzenia, która ustępuje samoistnie (maksymalnie po upływie kilkudziesięciu minut). Cały napad migreny ocznej (włączając etap aury) może trwać od kilku do nawet 72 godzin.

Migrena oczna: leczenie — co trzeba wiedzieć? 

Leczenie migreny ocznej zawsze należy skonsultować z lekarzem. Odpowiednią diagnostyką i zleceniem kompletu badań powinni zająć się specjaliści: okulista oraz neurolog. Podczas wizyty okulistycznej lekarz zweryfikuje, czy przyczyną silnego bólu głowy mogą być problemy ze wzrokiem. Warto jednak już na samym początku wystąpienia dolegliwości związanych z aurą spróbować zmniejszyć ryzyko dodatkowego przebodźcowania organizmu. Co możesz zrobić?

• Zasłonić okna, żeby nie dopuścić do rozwoju światłowstrętu,
• Skorzystać z opasek do spania, ułatwiających odcięcie od światła i nadmiernych bodźców,
• Wdrożyć techniki relaksacyjno-oddechowe, które pozwolą na rozluźnienie mięśni, 
• Wypić napój zawierający kofeinę. Jej antyoksydacyjne i przeciwzapalne właściwości wzmocnią działanie środków przeciwbólowych.

W leczeniu zapobiegającym napadom bólu często stosowana jest farmakoterapia obejmująca na przykład trójpierścieniowe leki depresyjne, leki przeciwnadciśnieniowe czy przeciwpadaczkowe. W leczeniu doraźnym pacjentom proponowane jest przyjmowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych, paracetamolu albo preparatów zaliczanych do grupy tryptanów.